Felle contrasten en snelle tempi

Door Maarten-Jan Dongelmans

Recensie in De Gelderlander van donderdag 30 oktober 2003
naar aanleiding van het concert op woensdag 29 oktober 2003
in Concertgebouw De Vereeniging in Nijmegen

Wat een verrassende combinatie: het Dona Nobis Pacem van Vaughan Williams (1936) en Mozarts Requiem (1791) op één avond. Maar het werkt wel. Zeker op deze woensdagavond in een volle Vereeniging. Met een gedreven Bachkoor Nijmegen en een dito begeleidend Gelders Orkest.

Knap, zoals met name het koor moeiteloos overschakelt van de felle contrasten in Vaughan Williams naar de totaal andere wereld van Mozarts onvergetelijke zwanenzang. In het laatstgenoemde meesterwerk ligt het accent allereerst op de snelle tempi. Het offertorium Domine Jesu Christe heb ik nog nooit zo vlot horen uitvoeren, noch op CD, noch in het echt. Toch klinkt het nergens gejaagd. Dirigent Rob Vermeulen houdt de touwtjes strak in handen en laat de klank nergens door ongelijkheden verzanden.

Opmerkelijk is de helderheid die hij overal weet op te roepen, zelfs in het geweld van het Dies irae. De heftigheid, die voor de pauze al in Dona Nobis Pacern te beluisteren viel, keert in het Requiem overigens in goede properties terug. Het solistenkwartet, bestaande uit Heleen Koele, sopraan, Myra Kroese, alt, Robbert Overpelt, tenor, en Frans Fiselier, bas, levert daarbij uitstekende prestaties, al is de tenor incidenteel wat aan de scherpe kant. De verende cadans en de overal hoorbare drive ronden het geheel voortreffelijk af.

Dit is een uitvoering, waarmee het Bachkoor Nijmegen voor de zoveelste keer in zijn bestaan zijn naam als hèt oratoriumkoor van deze regio waarmaakt. Een koor ook met een fijne neus voor uitzonderlijk repertoire. Dat blijkt uit de keuze van het Dona Nobis Pacem. Een machtig werk, waarin het koor en orkest, de sopraan en bariton zich vol overgave in de dramatiek kunnen storten. Wat een intense vertolking! In de grootste geluidsuitbarstingen blijft het koor moeiteloos overeind en verstaanbaar. De expressieve verstilling klinkt niet minder aangrijpend. In het vierde deel Dirge for Two Veterans doet het Bachkoor Nijmegen niet onder voor een volleerd Engels oratoriumkoor. Mooi ook die bevrijdende finale met een memorabele slotpassage voor sopraan en a capella-koor.

Concert: Bachkoor Nijmegen o.l.v. Rob Vermeulen m.m.v. Het Gelders Orkest, Heleen Koele, sopraan, Myra Kroese, alt, Robbert Overpelt, tenor, en Frans Fiselier, bas.

Gehoord: 29/10 in De Vereeniging te Nijmegen.