LUSTRUMCONCERT

Bachkoor naar Sint- Stevens voor pracht- orgel

Zondag viert het Bachkoor Nijmegen zijn twaalfde lustrum met een bijzonder kerkconcert. Op het programma: originele werken voor groot koor en orgel.
Een nieuwe uitdaging voor de ambitieuze zestigjarige.


Door MAARTEN- JAN DONGELMANS

NIJMEGEN – Normaal gesproken staat het Bachkoor Nijmegen in De Vereeniging. Voor het lustrumconcert van 13 november wijkt het in 1945 opgerichte gezelschap echter uit naar de Grote of Sint- Stevenskerk. Een bewuste keuze.
Over de beweegreden vertelt dirigent Rob Vermeulen: „ We gaan naar de Sint- Stevens voor het prachtorgel. Dankzij de aanwezigheid van het majestueuze Königorgel kan het koor eindelijk originele werken voor groot koor en orgel zingen.”
Vermeulen doelt daarmee onder andere op de oorspronkelijke versie van de
Missa in D van Dvorák. Die verlangt geen orkest- maar een orgelbegeleiding.
Daarnaast zingt het Bachkoor Nijmegen Laudes organi van Kodály.
„Een groot doorgecomponeerd werk. Heel geraffineerd geschreven”, vindt Vermeulen. „Het orgel staat hier centraal en tekent ook voor de muzikale afsluiting. Onze vaste begeleider Dirk Luijmes kan er zijn hart aan ophalen.”
Uiteraard weet de dirigent dat in de galmende akoestiek van de Grote Kerk de communicatie tussen orgel en koor problemen kan opleveren.
Vermeulen: „Zondag werken we met een monitor en een directe geluidsverbinding. Dirk kan met zijn koptelefoon rechtstreeks, zonder enige vertraging, de koorzang horen.”
Het Bachkoor blijft op dit lustrumconcert in Oost- Europese sferen. Het derde programma­ onderdeel is het Te Deum, een lofzang van de Tsjechische componist Petr Eben, geschreven na de val van het IJzeren Gordijn, ook weer voor koor en orgel.
„Eben is een muziekschrijver die behoorlijk aan de weg timmert in de koorwereld. Zijn Te Deum is een feestelijk postmodern stuk, dat flink uitpakt met koor, orgel en solisten”, weet Rob Vermeulen.
Een veeleisend programma kortom. Maar het is niet het enige waarmee het Bachkoor Nijmegen de laatste maanden druk is . Lustrumcommissielid Henk Meijer: „ Allerlei dingen vielen ineens samen: de Mariken-uitvoering voor Nijmegen 2000 Jaar, het lustrumconcert en de uitvoering van februari volgend jaar met het Gloria van Poulenc en de Quattro Pezzi Sacri van Verdi. En dan heb ik het nog niet eens over de Matthäus- Passion in het voorjaar.”
Voor het koor is zoveel hooi op de vork nemen geen probleem, vinden Meijer en Vermeulen.

Dirigent Rob Vermeulen ( links) en Henk Meijer van de lustrumcommissie: „ Het Bachkoor wil de lat hoog leggen.”
Foto: Gerard Verschooten

Het wil de lat hoog leggen; de groep beschikt over de benodigde veerkrachtige mentaliteit.”
Meijer: „Natuurlijk is de gezelligheid bij het Bachkoor Nijmegen niet verdwenen, maar het is meer dan vroeger een prestatiekoor geworden. Sinds Rob in 1999 bij ons kwam, zijn klankvorming en muzikale beleving echte actiepunten geworden.”
Die stijgende lijn werpt echter ook problemen op.
Rob Vermeulen: „ We zijn nu op het punt gekomen dat we dit koor niet bij elkaar kunnen houden met alleen maar twee concerten in De Vereeniging. Drie uitvoeringen geven is gewoon een must.
We zullen op een goede manier strijd moeten voeren om onze plek in het Nijmeegse concertleven te behouden. Op dit moment is een derde concert in De Vereeniging voor ons te duur.”

Lustrumconcert Bachkoor Nijmegen o.l.v. Rob Vermeulen m.m.v. Iris de Koomen, sopraan, Christl Briels, alt, Peter Gijsbertsen, tenor, Patrick Pranger, bas, en Dirk Luijmes, orgel; 13 november in de Sint- Stevenskerk, Nijmegen.

Verschenen in de Gelderlander van 11-11-2005